Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

ræfter

  • noun [ masculine ]
Dictionary links
Grammar
ræfter, es; m.
A rafter, beam
Show examples
  • Ræfter

    tignum,

      Wrt. Voc. i. 26, 40 : 82, 14 : 290, 5.
  • Reftras

    amites,

      Txts. 36, 11.
  • Ræftras, Wrt. Voc. ii. 6, 58 :

    anses,

      10, 56.
  • Reafteres vel latta

    asseres,

    i.
      58, 35.
  • Mycelne aad on beámum and on ræftrum and on wágum and on watelum and on þacum

    congeriem trabium, tignorum, parietum, virgeorum & tecti fenei,

      Bd. 3, 16; S. 542, 22.
  • Ǽrest man ásmeáþ ðæs húses stede, and eác man ðæt timber beheáwþ, and ða syllan man fægere gefégþ, and ða beámas gelegþ, and ða ræftras tó ðære fyrste gefæstnaþ, Anglia viii. 324, 7-9.
Full form

Word-wheel

  • ræfter, n.