Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

stán-weall

  • noun [ masculine ]
Dictionary links
Grammar
stán-weall, es; m.
A wall of stone
Show examples
  • Stánweal[les]

    maceriae, muri,

      Hpt. Gl. 409, 77.
  • Stánwealle (-walle, Ps. Surt.)

    maceriae,

      Ps. Spl. T. 61, 3.
  • Ða hwíle ðe mon worhte ða burg mid stánwealle,

      Chr. 921; Erl. 107, 27.
  • Ðæt wæter (

    of the Red Sea

    ) him stód swilce stánweallas bufan heora heáfdum,
      Ælfc. T. Grn. 5, 27: Homl. Ass. 105, 104.
  • Stánweallas tófeóllan,

      Shrn. 67, 19.
Full form

Word-wheel

  • stán-weall, n.