úht-sang
- noun [ masculine ]
-
Hú fela sealma on nihtlícum tídum tó singenne synt. On wintres tíman is se úhtsang þus tó beginnenne ...
quanti psalmi dicendi sunt nocturnis horis. Hiemis tempore premisso in primis versu...,
- R. Ben. 33, 7.
-
Seofon tídsangas hí gesetton ... Se forma tídsang is úhtsang mid ðam æftersange ðe ðǽrtó gebiraþ,
- L. Ælfc. P. 31 ;
- Th. ii. 376, 5: L. Ælfc. C. 19 ;
- Th. ii. 350, 6.
-
Of ðære tíde úhtsanges
ex tempore matutinae synaxeos,
- Bd. 4, 19 ;
- S. 588, 13: Shrn. 94, 32.
-
Hwá áwecþ ðé tó úhtsancge (
ad nocturnos
)?- Coll. Monast. Th. 35, 27.
-
Tó úhtsange, tó æftersange
ad nocturnam, ad matutinam,
- Anglia xiii. 396, 449: 401, 523.
-
Ðæt ðære nihte tó láfe sié æfter ðam úhtsange
quod restat post vigilias,
- R. Ben. 32, 17.
-
From Eástron oð ða kalendas Nouembris sý se ǽrest ðæs úhtsanges swá gemetegad, ðæt lýtel fæc gehealden sý betwyh ðæm úhtsange and ðæm dægrédsange, and upásprungenum dægriman dægrédsang sý begunnen
a Pasca usque ad kalendas Novembris sic temperetur hora vigiliarum agenda, ut parvissimo intervallo custodito mox matutini, qui incipiente luce agendi sunt, subsequantur,
- 32, 19-33, 1: 34, 7.
-
Ða þénunga ðe wé habbaþ on Godes þeówdóme tó mæssan, and tó úhtsange, and tó eallum tídsangum,
- L. Ælfc. P. 30 ;
- Th. ii. 374, 34.
-
Ic sang úhtsang
cantavi nocturnam,
- Coll. Monast. Th. 33, 25: Anglia xiii. 380, 220.
-
Úhtsang singan
nocturnas laudes dicere,
- Bd. 4, 24 ;
- S. 599, 4.
-
On úhtan ðone úhtsang gehýran,
- L. E. I. 24 ;
- Th. ii. 420, 35.
-
Tíd úhtsanga
hora vigiliarum,
- R. Ben. Interl. 37, 12.
-
Be nihtlícum úhtsangum
de nocturnis vigiliis,
- 46, 9.
- A. R. 18, 19.
- 20, 19.
- Orm. 6360.
Bosworth, Joseph. “úht-sang.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/32487.
Checked: 1