Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

Wiltún-scír

  • noun [ feminine ]
Dictionary links
Grammar
Wiltún-scír, (Wiltúnes-), e; f.
Wiltshire;
Show examples
  • Æþeréd Wiltúnscíre biscop wearþ gecoren tó ærcebiscope tó Cantuareberi,

      Chr. 870; Erl. 74, 4.
  • Æðelm Wiltúnscíre ealdormon,

      898; Erl. 96, 18.
  • Féng Ælfríc Wiltúnscíre bisceop tó ðam arcebiscopríce,

      994; Erl. 134, 2.
  • Ánes scipes Ælfríc arcebisceop geúðe ðam folce tó Cent and óðres tó Wiltúnesscíre,

      Cod. Dip. Kmbl. iii. 352, 18.
  • Ða gegaderode man swíðe mycele fyrde of Wiltúnscíre,

      Chr. 1003; Erl. 139, 5: 1011; Erl. 144, 29: 1015; Erl. 152, 12.
  • On ðam ylcan geáre forðférde Ælfstán bisceop on Wiltúnscíre,

      981 ; Erl. 128, 18.
  • Sum ungerád mann wæs mid Ælfstáne bisceope on Wiltúnscíre on híréde,

      Homl. Skt. i. 12, 42.
  • Brihtwold biscop féng tó ðam ríce on Wiltúnscíre,

      Chr. 1006; Erl. 140, 2.
  • Hér gefór Brihtwold biscop on Wiltúnescíre, and man sette Hereman on his setle,

      1046; Erl. 171, 23.
  • Hereman biscop forðférde; se wæs biscop on Beorrucscíre and on Wiltúnscíre and on Dorsǽtan,

      1078; Erl. 215, 32.
Full form

Word-wheel

  • Wiltún-scír, n.