Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

ád

  • noun [ neuter ]
Dictionary links
Wright's OE grammar
§28; §133; §335;
Add: [m. and] n. A fire for burning the living or the dead
Show examples
  • Aad

    rogus,

      Wrt. Voc. i. 39, 52.
  • Ád,

      85, 29.
  • Ðæt ád wæs forburnen,

      Hml. S. 4, 336.
  • Hine (

    the Phenix

    ) ád þeceð,
      Ph. 365.
  • Bán, ádes láfe, 272.
  • Ádes

    rogi,

      An. Ox. 3519.
  • 'Eówer hrá bryttað lácende líg' . . .
  • Þá wurdon hié deáðes on wénan, ádes

      , El. 585.
  • Se líg ne móste heora fex forswǽlan on þám áde (

    the fiery furnace

    ),
      Hml. S. 16, 76.
  • Hí hine tó ðǽm áde beran wyllað,

      Ors. 1, 1; S. 20, 27.
  • Æt áde . . . bánfatu bærnan,

      Beo. 1114.
  • Ád

    pyram,

      An. Ox. 2455.
  • Ád hladan,

      Gen. 2901.
  • Ád unwáclicne, helmum behongen, hildebordum, beorhtum byrnum,

      Beo. 3138.
  • Hét mycel ád ontendan on ymbhwyrfte ðæs mǽdenes,

      Hml. S. 9, 117.
  • Ád

    incendia,

      An. Ox. 3951.
  • Áda

    flammarum, i. rogorum,

    3554.
  • Ontendnessum, ádum

    incendiis,

    1432.
  • Ádum

    torribus, i. caminis,

    4025.
Etymology
[O. L. Ger. éd pyra.]
Full form

Word-wheel

  • ád, n.