Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

hagal

  • noun [ neuter ]
Dictionary links
Grammar
hagal, hagol, hagul.
Add: [m. and] n. (v. Ps. L. 147, 17).
hawl (v.
N. E. D. hail)
Show examples
  • 'Ic sende micelne hagol . . . sweltað ealle þá þing þe úte beóð and se hagol him onufan fealð.' . . . Drihten sende hagul,

      Ex. 9, 18-23.
  • Eall þæt se hagol lǽfde,

      10, 15.
  • Ic ásende ǽlcne untíman, þæt bið egeslíce greát hagol, sé fordéð eówre wæstmas . . . ,

      Wlfst. 297, 7.
  • On hagule

    in pruina, Bl. Gl. I a. n. A hailstone: — Hé ásendeþ gycelstán his swá swá hagalu (buccellas ),

      Ps. L. 147, 17.
a hail-storm: — Smelt hagol imber serotinus, Kent. Gl. 560. Hagelum ł scúrum
imbribus,
    An. Ox. 360.
Full form

Word-wheel

  • hagal, n.