Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

tíd

Dictionary links
Grammar
tíd, <b>. I a.</b>
Wright's OE grammar
§5; §126; §298; §390;
Show examples
  • Múða gehwylc mete þearf, mǽl sceolon tídum gongan,

      Gn. Ex. 125.
  • Ic on Þín hús hálig gange, and þǽr tídum þé tifer onsecge, Ps. Th. 65, 12. I a α. a favourable occasion or period for a person :-- Swá mon on ealdum bigspellum cwyð, ꝥ hwílum beó esnes tíd, hwílum óðres. Prov. K. 31. I c. add :-- Wæs his gewuna þæt hé wolde ǽlce dæge habban twá mæssan, and ealle his tída tógædere, ǽr hé út eóde, Vis. Lfc. 64. I d. add :-- Ic bebeóde ðæt mon ymb tuælf mónað hiora tíd boega ðus geuueorðiae tó ánes dæges tó Osuulfes tíde, C.D. i. 293, 1-3. II 2 a.

    add

    :-- Se síðfæt þe Zosimus on xx dagum oferfór, ꝥ eall Maria on ánre tíde ryne gefylde,
      Hml. S. 23 b, 761.
  • Wearð ðáre sǽ smiltnesse áwænd fǽringa betwux twám tídum (

    in the course of two hours

    ),
      Ap. Th. 10, 25. v.
    bell-, cenning-, dæg-, edmǽl-, frum-, gereordung-, gewin-, hǽlu-, hwíl-, mǽl-, mæsse-, onríp-, úhtan-, unriht-tíd.
Add
Full form

Word-wheel

  • tíd,