Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

a-fligan

  • verb [ weak ]
Dictionary links
Grammar
a-fligan, l. á-flígan, -fífan,
Wright's OE grammar
§530;
and add
Show examples
  • Ic áflíge

    fugo

    ,
      Wrt. Voc. ii. 151, 53.
  • Þá unclǽnan gástas þú áflígst,

      Hml. S. 24, 92.
  • Sibb áflígð ungeðwǽrnysse,

      Hml. Th. i. 606, 6.
  • Sume menn áflýað þá áwyrgedan gástas fram ofsettum mannum,

      344, 28.
  • Áflýgde

    abigit, repellit

    ,
      An. Ox. 50, 41.
  • Hé áflýgde þá crístenan of Alexandria,

      Hml. S. 2, 33, Gé áflígdon deóflu, Hml. Th. i. 64, 22.
  • Sé forgeaf ús ðás mihte þæt wé untrume gehǽlon, deóflu áflían,

      466, 3.
  • Þá þýstru áflígean,

      Gr. D. 171, 2.
  • Wé sceolan mid ródetácne þá réðan áflían. Hml. S. 17, 145.
  • Aflíged mon

    homo apostata

    ,
      Kent. Gl. 141.
  • Þæt hý mid þǽm ungemete áflígede ne sýn (

    effugentur

    ),
      R. Ben. 75, 10.
  • Áflígde,

      Wrt. Voc. ii. 142, 66.
  • Áflégedo,

      Rtl. 147, 17.
  • Áflígedum

    profligatis

    ,
      An. Ox. 3886.
Full form

Word-wheel

  • a-fligan, v.